ԱՊՈՒՇ

ա., գ.
1. Հիմար, տխմար, ապշամիտ, հիմարամիտ, տխմարամիտ, դատարկամիտ, թանձրամիտ, բթամիտ, թուլամիտ, պակասամիտ, ծանծաղամիտ, տկարամիտ, ցանցառամիտ, փափկամիտ, կարծրամիտ, անասնամիտ, գրաստամիտ, տավարամիտ, պաճարամիտ, հիվանդամիտ, դատարկագլուխ, թանձրատեն, հաստագլուխ, պնդագլուխ, դդմագլուխ, անգլուխ, անուղեղ, ծալ(ա)պակաս, (փխբ.)՝ ցանցառ, բութ, դդում, պանդույր (հին), կրետին (գրք.), (ժող.)՝ ախմախ, անկուտ, դմբո, դմբլո, դունդի, դնկլոզ, երկարականջ, թոլդթպակաս, փախուկ, ծալլւ պակաս, տախտակը պակաս, վերնատունը դատարկ, (գռհկ.)՛ էշի գլուխ, հորթի գլուխ, փայտի գլուխ, ապուշի գլուխ (հեգն.) խելքի տոպրակ, Աստծուց պատժված (սպանված), Աստծու աղոթած, Աստծու ավանակ (եզ, էշ, կով), Ակոն տա՞նն է (խելքից` մտքից տկար լինելը):
2. Անխելք, խելազուրկ, անգլուխ, անուղեղ, խելապակաս, պակասամիտ (մարղ):
3. Տես Իմաստազուրկ: