Выберите словарь
Keyboard

ՄԱՐԱԶՄ

[< маразм < հուն. marasmos ուժասպառություն]

գ.
1. (բժշկ.): Հյուծանք, ծյուրանք, չքմություն՝ մարդու հոգեկան գործունեության համարյա լրիվ ընդհատում, որը պայմանավորված է գլխուղեղի կեղևի ապաճմամբ և ուղեկցվում է օրգանիզմի ընդհանուր հյուծմամբ:
2. փխբ. Զառամախտ, լիակատար քայքայվածություն:

Աղբյուրը՝ Աշոտ Հայրապետյան - Օտար Բառերի Բառարան

ՀԱՄԱՌՈՏԱԳՐՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ +

ԼԵԶՈՒՆԵՐԻ ՀԱՄԱՌՈՏԱԳՐՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ +

ԽՈՍՔԻ ՄԱՍԵՐԻ ՀԱՄԱՌՈՏԱԳՐՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ +