Choose dictionary
Keyboard

ՀԱԲԻՏՈՒՍ

[< габитус < լատ. habitus տեսք, կերպ]

գ. (կենսբ. բժշկ.):
Արտաքին տեսք (կենդանու, բույսի և անգամ մարդու):

Աղբյուրը՝ Աշոտ Հայրապետյան - Օտար Բառերի Բառարան

ՀԱՄԱՌՈՏԱԳՐՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ +

ԼԵԶՈՒՆԵՐԻ ՀԱՄԱՌՈՏԱԳՐՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ +

ԽՈՍՔԻ ՄԱՍԵՐԻ ՀԱՄԱՌՈՏԱԳՐՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ +